خواجه شمس الدین محمد، حافظ شیرازی، از محبوب ترین شعرای ایران زمین است که با گذشت قرن‌ها، آثارش نه تنها در ایران بلکه در سراسر نقاط جهان به شهرت رسیده است. موضوع اشعار حافظ بسیار متنوع بوده و از شعرهای او در موسیقی سنتی ایرانی، هنرهای تجسمی و خوشنویسی استفاده می‌شود.
حافظ شیرازی را چیره‌دست‌ترین غزل‌سرای زبان فارسی می‌دانند. نوآوری اصلی حافظ در تک‌بیت‌های درخشان، مستقل و خوش مضمونی است که سروده است. موضوع غزل وصف معشوق، می و مغازله است و غزل‌سرایی را باید هنری دانست ادبی، که درخور سرود و غنا و ترانه‌پردازی است.
با آن‌که حافظ غزل عارفانه‌ی مولانا و غزل عاشقانه‌ی سعدی را پیوند زده، نوآوری اصلی او در تک‌بیت‌های درخشان، مستقل، و خوش مضمون فراوانی است که سروده است. استقلالی که حافظ از این راه به غزل داده به میزان زیادی از ساختار سوره‌های قرآن تأثیر گرفته است، که آن را انقلابی در آفرینش این‌گونه شعر دانسته‌اند.
طراح در این تابلو قسمتی از مصراع “دائماً یکسان نباشد حال دوران غم مخور” از شعر حافظ را در مرکز کار قرار داده و با پر کردن زمینه با حروف توخالی نوشته‌ی غم مخور بر زیبایی و ظرافت کار افزوده است.
نقد و بررسی ها
هنوز هیچ نقد و بررسی نوشته نشده است.