کبوتر پرندهای نام آشنا و دوستداشتنی است که در بین مردم و در متون علمی و ادبی بازتاب فراوانی داشته است.
از میان پرندگانی که در نظم و نثر فارسی در مضمون پردازی شاعران و نویسندگان مورد استفاده قرار گرفتهاند، کبوتر به دلیل حضور در متون تفسیری نقشهای نمادین و برجستهای داشته است. این پرنده در متون ادبی نماد انسان در حالتهای گوناگون است که به دنبال رهایی از قفس تن و رسیدن به سر منزل مقصود است.
کبوترهای سفید نماد شروع جدید، صلح، وفاداری، عشق، شانس و سعادت هستند. آزادی آنها سنتی است که هزاران سال است مراسم، آیینها و جشنها را قدرتمندتر و معنادارتر کرده است.
در این تابلو تجمعی از کبوترهای در حال پرواز را میبینیم که حس رهایی را به خوبی نشان میدهند. از آنجایی که کبوتر پرندهیی نمادین است، همچنین میتوان این تابلو را به عنوان نمادی برای صلح و عشق نیز در نظر گرفت.
نقد و بررسی ها
هنوز هیچ نقد و بررسی نوشته نشده است.