تابلو دلدار سری آوند

سرزمین ایران مهد پرورش نام‌آوران و شاعران بیشماری است، یکی از پرآوازه‌ترین شاعران ایرانی حضرت مولانا جلال الدین محمد بلخی بوده که به ملّای روم و مولوی رومی مشهور است.
به هر حال کمتر کسی است که در ایران مولانا را نشناسد و با شعرهای عارفانه و عاشقانه او آشنا نباشد. نقطه عطف زندگی مولوی آشنایی و دلدادگی‌اش با شمس تبریزی است. تاثیر شمس در زندگی مولوی چنان است که از یک فقیه و عالم دینی به عاشقی دل‌سوخته بدل شده و عقاید خشک مذهبی را کنار گذاشته وارد دنیای متفاوتی از شناخت می‌شود.
در این تابلو از مصرع “یک جان چه بود صد جان منی” از جمله اشعار عاشقانه‌ی مولانا در وصف معشوق استفاده شده است.
طراح در این تابلو با قرار دادن شعر در سمت چپ تابلو با ورق طلا و به صورت برجسته و کتیبه‌یی از همین شعر به صورت سایه‌مانند در کنار آن، به کار انسجام و هماهنگی بخشیده و باعث زیبایی و تناسب بین متن و تصویر سایه‌مانند شده است.