کلمه سماع در اصطلاح صوفیه یک نوع حالت جذبه و از خویشتن جدا شدن با حالتی غیر‌ارادی است که اختیار عارف تاثیری در ظهور آن ندارد.
این نوع از عرفان به نوعی از حرکات روحانی گفته می‌شود که در آیین صوفیان جهت پرستش عارفانه خداوند صورت می‌گیرد و برای کسانی جز افرادی که ریاضت کشیده‌اند ممکن نخواهد بود. در واقع به آن رقص سماع گفته می‌شود اما به گفته برخی افراد، این آیین در دسته‌ی هنری به نام رقص جای نمی‌گیرد و نوعی از عبادت و عرفان است که فرد را به خدا نزدیک می‌کند و شور اشتیاقی وصف‌ناشدنی در او به وجود می‌آورد.
نقد و بررسی ها
هنوز هیچ نقد و بررسی نوشته نشده است.