گرامافون یا فونوگراف پرکاربردترین دستگاه برای پخش صدای ضبط‌شده از دهه‌ی ۱۸۷۰ تا دهه‌ی ۱۹۸۰ میلادی بود. اواخر عصر ناصری به ایران آمد و آن را در آن زمان دستگاه «حافظ الصوت» یا «حبس الصوت» می‌خواندند و می‌نوشتند.
این وسیله توسط توماس ادیسون، به عنوان اولین دستگاه ضبط صدا، اختراع شد و به جرأت می‌توان گفت که یکی از آلات موسیقی بود که انقلابی بزرگی در صنعت موسیقی ایجاد کرد.
تابلوی گرامافون یک ایده‌ی زیبا و متفاوت برای زینت بخشیدن به دیوار منازل، آموزشگاه‌های موسیقی و سایر مراکز هنری است. طراح در این محصول با ظرافت نت‌های موسیقی را در دهانه‌ی گرامافون قرار داده که این حرکت خوب به تابلو حالت پویایی بخشیده است.
نظرات
هنوز هیچ نظری نوشته نشده است.